به نقل از «مهر»

شوخی «نوشابه مشکی» با دعای شهید باکری/ واقعاً می‌ترسیدیم!

تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۶۴۵۱۵

خبرگزاری مهر-گروه هنر-زهرا منصوری؛ در سال‌هایی که سینمای بلند داستانی ایران شرایط چندان ایده‌آلی را در جذب مخاطب و فروش در گیشه تجربه نمی‌کند و فرآیند عرضه محصولات نمایشی در آستانه ورود به دورانی تازه به‌واسطه فراگیر شدن بسترهای عرضه جدید در فضای مجازی قرار دارد، «سینمای کوتاه ایران» انگیزه بالایی برای یافتن مخاطبانی تازه برای خود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«فیلم کوتاه» یکی از محصولات بصری مهم و جریان‌ساز در دنیای جدید محسوب می‌شود و به همین دلیل دیگر به‌سختی می‌توان تولیدات این حوزه را نادیده گرفت.

به همین منظور سرویس هنر خبرگزاری مهر تلاش دارد با سرفصل ثابت «هر هفته یک فیلم کوتاه در مهر» به معرفی بخشی از تولیدات «سینمای کوتاه ایران» در قالب گفتگو با عوامل این آثار بپردازد.

فیلم کوتاه «نوشابه مشکی» سی‌وششمین فیلم‌کوتاهی است که در قالب این سلسله گفتگوها میزبان کارگردانش بودیم.

«نوشابه مشکی» را می‌توان یکی از متفاوت‌ترین فیلم‌های کوتاه در حوزه سینمای دفاع‌مقدس به‌حساب آورد که اتفاقاً سوژه و پرداخت متفاوت آن در جشنواره فیلم کوتاه تهران هم مورد توجه قرار گرفت.

آنچه می‌خوانید حاصل گفتگوی خبرگزاری مهر با محمد پایدار نویسنده و کارگردان و محمدجواد موحد تهیه‌کننده فیلم کوتاه «نوشابه مشکی» است.

* تولید فیلم‌کوتاه «نوشابه مشکی» و بازتاب‌های خبری آن تقریباً همزمان با تولید فیلم «موقعیت مهدی» در سینمای بلند بود و 2 اثر شاخص در حوزه سینمای دفاع مقدس به‌حساب می‌آمدند. برای شروع از شکل‌گیری این پروژه در باشگاه فیلم سوره بگویید.

محمدجواد موحد: ما در باشگاه فیلم سوره، فیلمی را تولید می‌کنیم که آن را در مسیر توانمندسازی یک فیلمساز بدانیم. محمد پایدار هم از کارگردانانی است که از سال ۹۶ وارد باشگاه شد و در سال ۹۷ هم اولین کارش را در قالب کارگردانی مشترک به سرانجام رساند. او مسیر خودش را تا سال ۹۹ ادامه داد و تا مقطع تغییر مدیریت در باشگاه، محمد پایدار یکی از مهمترین کارگردانان این مجموعه بود. در سال ۹۹ کار کوتاهی با عنوان «اونا» را به مناسبت روز دختر کارگردانی کرد و بعد از آن هم کار کوتاهی با عنوان «سرباز» را به‌مناسبت اولین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی ساخت که این یکی خیلی هم معروف و فراگیر شد. بعد از آن بود که تصمیم گرفتیم یک همکاری در حوزه دفاع مقدس داشته باشیم. ایده این فیلم هم از خود محمد بود و در سال ۱۴۰۰ آن را به مرحله تولید رساندیم. دقیقاً هم همزمان با تولید «موقعیت مهدی» در شهرک دفاع‌مقدس ما نیز مشغول کار بودیم. البته کل پروسه فیلمبرداری و تولید ما سه ماه طول کشید.

* همزمانی تولید با پروژه دیگری که مرتبط با شهید باکری هم بود، شما را نگران نکرده بود؟ چقدر در جریان آن پروژه قرار داشتید؟

موحد: ما تنها می‌دانستیم که فیلمی درباره شهید مهدی باکری در دست تولید است. معتقدم گوشه‌های ناگفته زندگی این بزرگان آنقدر است که می‌توان با نگاه‌ها و بیان‌های مختلف به آن‌ها پرداخت. خیلی نگران این موضوع نبودیم. مسئله‌مان هم خیلی حضور در جشنواره‌ها نبود. بیشتر می‌خواستیم یک فیلم را به سرانجام برسانیم. بخشی از جرقه‌های تولید «نوشابه مشکی» هم در زمان ساخت «سرباز» شکل گرفت. از طرفی مدیوم ما هم با فیلم «موقعیت مهدی» متفاوت بود.

پایدار: زمانی که «سرباز» را می‌ساختم، خیلی فیلم می‌دیدم و مطالعه می‌کردم. از جایی این موضوع برایم موردتوجه قرار گرفت که جمله‌ای که ما با حاج‌قاسم شناخته بودیم، اصلش برای حاج مهدی باکری بوده است. بعدها در برخی ویدئوها دیدم که حاج قاسم ارادت بسیار زیادی به مهدی باکری داشته و هر بار اسمش می‌آمده، احساساتی می‌شده است

محمد پایدار: اساساً فیلم‌ کوتاه «نوشابه مشکی» بیش از آنکه درباره آقامهدی باکری باشد، درباره جمله معروف ایشان یعنی «خدایا مرا پاکیزه بپذیر» است. زمانی که «سرباز» را می‌ساختم، خیلی فیلم می‌دیدم و مطالعه می‌کردم. از جایی این موضوع برایم مورد توجه قرار گرفت که جمله‌ای که ما با حاج‌قاسم شناخته بودیم، اصلش برای حاج مهدی باکری بوده است. بعدها در برخی ویدئوها دیدم که حاج قاسم ارادت بسیار زیادی به مهدی باکری داشته و هر بار اسمش می‌آمده، احساساتی می‌شده است. این ارادت در کنار آن جمله برایم تبدیل به یک مسئله شد و کم‌کم قصه آن در ذهنم شکل گرفت.

* «نوشابه مشکی» رگه‌های طنز هم دارد در حالی که معمولاً در سینمای دفاع مقدس ملاحظاتی در این زمینه وجود دارد. رفتن سراغ این حوزه با این نگاه، کار را دشوار نمی‌کند؟

پایدار: این موضوع اتفاقاً هم مسئله من به‌عنوان کارگردان بود و هم آقای موحد درباره آن ملاحظه داشت. شخصاً معتقدم جدیت نظام آفرینش آنقدر زیاد بوده که بشر نیاز به اکسیری به نام شوخ‌طبعی و خنده داشته تا بتواند آن را تحمل کند. اگر فیلم را هم نسخه کوچک شده‌ای از دنیا بدانیم، با همین منطق فکر می‌کنم هر چقدر سوژه‌اش جدی‌تر باشد، بیشتر نیاز به شوخ‌طبعی دارد. این نگاه شاید خیلی مطلق نباشد اما از نگاه من، گاهی طرح حرف‌های جدی نیاز به شوخ‌طبعی بیشتر دارد. پرداختن به جمله بزرگی مانند «خدایا مرا پاکیزه بپذیر» هم نیاز به این چاشنی داشت. البته سعی‌ام این بود که فیلم در یک دنیای مطلق نباشد، نه کمدی صرف باشد و نه تراژدی. همواره در فیلمسازی، علاقه اصلی‌ام، محل تلاقی این 2 لحن است. این‌ها نکات درون‌متنی است و احتمالاً آقای موحد به‌عنوان تهیه‌کننده باید برخی نکات برون‌متنی را هم مدنظر قرار می‌دادند.

* اتفاقاً این نکات برون‌متنی می‌تواند اهمیت بیشتری هم داشته باشد!

موحد: اگر بخواهیم دفاع‌مقدس را یک ژانر در نظر بگیریم و بعد بخواهیم از تلفیق این ژانر در ژانر دیگری به‌نام کمدی صحبت کنیم، نیاز به یک بحث مبسوط تخصصی دارد. اما مشخصاً درباره این کار، اگر فکر می‌کنید ما بدون هیچ ترسی سراغ این پروژه رفته‌ایم، غلط است. ما واقعاً ترسیدیم!

* حتی به‌عنوان یک نهاد دولتی؟

موحد: بله. تکلیف باشگاه که در ساخت فیلم‌های توقیفی مشخص است! (می‌خندد) البته دلیل ترس ما، برون‌سازمانی نبود که نگران باشیم جلوی کارمان را بگیرند، چرا که ثابت کرده‌ایم اگر کاری را درست بدانیم، آن را انجام می‌دهیم و به سرانجام می‌رسانیم. مانند همین فیلم «مصلحت» که بعد از سه سال بالاخره به اکران رسید. ترس اصلی ما مربوط به مضمونی بود که می‌خواستیم در فیلم به آن بپردازیم. معتقدم اگر شما بتوانید فیلم دفاع مقدسی بسازید که روایتی طنازانه هم داشته باشد، مخاطب به‌شدت با آن ارتباط برقرار می‌کند. برعکس فیلم‌های بزرگ با پروداکشن سینمایی که هزینه زیادی هم برای تولید آن‌ها شده اما در ارتباط با مخاطب ناکام مانده‌اند. مضامین دفاع مقدس را می‌توان با چاشنی طنز، به‌گونه‌ای روایت کرد که مخاطب هم با آن همراه شود. «لیلی با من است»، «اخراجی‌ها» و حتی با اغماض «ضدگلوله» همین رویکرد را در سینمای ما داشته‌اند.

محمد جواد موحد

* فارغ از این مسائل، با هیچ ممیزی دیگری مواجه نشدید؟

موحد: ما یک ممیزی خودخواسته داشتیم و آن این بود که خدای ناکرده مسئله را سخیف نکنیم. موضوع اصلی فیلم ما شهادت بود و سوژه‌مان هم این بود که هر اتفاقی می‌افتد تا کاراکتر اصلی ما شهید نشود. خیلی مهم بود که این روایت تبدیل به هجو نشود. فارغ از ممیزی بیرونی، خودمان نمی‌خواستیم این اتفاق رخ دهد. به همین دلیل خیلی از شوخی‌ها را خیلی دقیق نوشتیم و نقطه‌گذاری کردیم.

پایدار: تا شب آخر تولید ما داشتیم روی فیلمنامه کار می‌کردیم و حرف می‌زدیم.

موحد: اگر فیلمسازی به این مرحله رسیده که حس می‌کند می‌تواند وارد این حوزه شود بدون آنکه مفاهیم آن را به هجو بکشد، باید شجاعت ورود به میدان را داشته باشد و مدیر هم باید به چنین فیلمسازی فرصت تجربه بدهد. نتیجه همین فرصت دادن هم می‌شود فیلمی مثل «نوشابه مشکی»

موحد: خط اصلی شکل گرفته بود اما بحث می‌کردیم کدام شوخی‌ها باشد و کدام نباشد. این از هنر محمد پایدار در کارگردانی است که باوجود جدی بودن فیلم، مخاطب در لحظاتی می‌خندد. مثلاً آن صحنه‌ای که دست جدا شده کاراکتر منفجر می‌شود و دیالوگی دارد که می‌گوید «هیچ انسانی کامل نیست!»، این شوخی روی متن واقعاً خطرناک و نگران‌کننده بود. نمی‌خواستیم با مفاهیمی مانند جانبازی شوخی کنیم. چند ملاحظه اینگونه درباره شوخی‌ها داشتیم و هنر محمد پایدار اجرای همین شوخی‌ها بود. شاید ترس از مواجهه با همین موقعیت‌ها، باعث شده است فیلمسازان کمتر به سمت این فضاها بروند.

* این نکته مهمی است که چقدر این ملاحظات درونی است و چقدر از جنس سازوکار ممیزی!

موحد: ما به‌صورت درونی این ملاحظات را داشتیم. در عین اینکه محمد پایدار برای مواجهه با این ملاحظات درونی هم شجاعت به خرج داد. یک بار حتی تا مرز نساختن فیلمنامه هم پیش رفتیم! اگر فیلمسازی به این مرحله رسیده که حس می‌کند می‌تواند وارد این حوزه شود بدون آنکه مفاهیم آن را به هجو بکشد، باید شجاعت ورود به میدان را داشته باشد و مدیر هم باید به چنین فیلمسازی فرصت تجربه بدهد. نتیجه همین فرصت دادن هم می‌شود فیلمی مثل «نوشابه مشکی» که به‌عنوان یک فیلم دفاع مقدسی، شانس دیده شدن در جشنواره فیلم کوتاه تهران را هم به دست می‌آورد، مخاطب هم با آن ارتباط برقرار می‌کند.

پایدار: خیلی از کسانی که فیلمنامه اولیه را برای‌شان فرستاده بودیم، گفتند این فیلم را نسازید. گفتند تبدیل به هجو می‌شود. ما اما براساس بحث‌هایی که داشتیم می‌دانستیم که کار درست را انجام می‌دهیم.

* در زمان جشنواره فیلم کوتاه، برخی «نوشابه مشکی» را حاصل اجرای خوب از یک ایده بد می‌دانستند؛ خودتان چقدر این نظر را می‌پذیرید!

پایدار: من طبیعتاً نمی‌پذیریم چون معتقدم براساس ایده خوبی که داشتم این فیلم را ساخته‌ام!

موحد: نمی‌خواهم خیلی درباره محتوا صحبت کنم اما این ایده، که حق‌الناس، حتی به اندازه خیلی کمش می‌تواند مسیر دنیوی و اخروی یک فرد را تغییر دهد، ایده مهمی است. این خیلی محتوای درست و از نظر ما حتی ویژه‌ای است. تبدیل این ایده به زبان سینما، قطعاً کار ویژه‌تری بوده است. بارها حتی با خودم گفته‌ام که ای کاش می‌شد نسخه بلند همین فیلم را می‌ساختیم.

* چه خوب که این کار را نکردید!

موحد: بله. چراکه خودمان هم بعدها به این نتیجه رسیدیم که قالب و اندازه این ایده، همین‌قدر بوده است. اگر این فیلم تبدیل به اثری شده که درباره‌اش صحبت و حتی نقد می‌شود، به این دلیل است که قالب و اندازه‌اش، به حرفی که دارد می‌زند، می‌آید. واقعاً هم فکر نمی‌کردیم کار ویژه‌ای انجام داده‌ایم و بعدها شاید اقبال مخاطب حالمان را خوب می‌کرد اما خودمان در جریان ایرادات آن بودیم. در عین حال معتقدیم حرف فیلم، بسیار مهم و مصداق همان ذره مثقالی است که خدا در قرآن می‌گوید، حساب و کتاب دارد.

پایدار: ایده فیلم درباره کاراکتری است که خودش از خدا خواسته که مرا پاکیزه بپذیر و حالا بابت پول چند شیشه نوشابه، از طرف خدا پذیرفته نمی‌شود! نکته اصلی فیلم همین پاکیزه بودن است.

محمد پایدار

* نکته همین است که اگر فیلم این اندازه اجرای درستی نداشت، همین ایده و سوژه می‌توانست تبدیل به یک کار کلیشه‌ای و به‌شدت شعارزده شود.

پایدار: دلیل این اتفاق را بیشتر از تکنیک فیلمسازی، باور می‌دانم. من بعد از ساخت تیزر «سرباز» خیلی به این جمله فکر کردم و به‌نوعی حتی با آن زندگی کردم. اگر تأثیری در فیلم می‌بینید، حاصل تکنیک کارگردانی نیست، حاصل باور ما به این حرف است. در این حوزه، ادا درآوردن، نقطه شروع همان شعارزدگی و سفارشی بودن است. فکر می‌کنم در این فیلم ادا درنیاورده‌ام.

* سالی که «نوشابه مشکی» در جشنواره فیلم کوتاه تهران رونمایی شد، حرف و حدیث‌هایی درباره بودجه بالای تولید آن مطرح بود که سروشکل سینمایی فیلم را هم حاصل همین بودجه بالا می‌دانستند. چقدر این گمانه‌زنی‌ها صحت داشت؟

پایدار: من هم فیلم دانشجویی ساخته‌ام و هم فیلم دانش‌آموزی! فیلمسازی لوباجت و کم‌هزینه‌ها به مراتب تجربه کردم. حتی با دوربین هندی‌کم فیلم برای جشنواره ساخته‌ام. ولی وقتی وارد سینمای حرفه‌ای می‌شوید، طبیعتاً معادلات هم تغییر می‌کند. واقعاً در نسبت با هزینه تولید فیلم‌های کوتاه حاضر در همان دوره جشنواره، نمی‌توان گفت فیلم پرهزینه‌ای ساخته‌ایم. بالاخره ساخت فیلم حرفه‌ای هزینه مشخصی دارد. خودم شاید زمانی که فیلم‌های لوباجت می‌ساختم، اگر هزینه‌های تولید فیلم‌های حرفه‌ای را می‌شنیدم، تعجب می‌کردم اما امروز که در این فضا کار می‌کنم و در جریان هزینه فیلم‌های دیگر هم قرار دارم، متوجه می‌شوم که هزینه فیلمسازی همین اندازه است. جایی پول بیشتر خرج بازیگر و پروداکشن می‌شود و جایی دیگر خرج عوامل حرفه‌ای پشت دوربین.

موحد: ما در همین کار کوتاه، حادثه سنگین داشتیم که یکی از بدلکاران حرفه‌ای در معرض یک انفجار سنگین قرار گرفت و مجبور شدیم با هلی‌کوپتر او را به بیمارستان برسانیم. این بدلکار پنج روز در کما بود. همه این اتفاقات در یک فیلم دفاع‌مقدسی می‌شود، هزینه و دیگر هم مهم نیست که سه روز قرار است سر صحنه باشید، یا ۳۰۰ روز!

موحد: واقعیت این است که تا پنج شش سال پیش، ساخت یک فیلم کوتاه، تا این اندازه جدی نبود. بیشتر کارها در قالب تجربی ساخته می‌شد تا شاید مسیر ورود به سینمای بلند باشد. انجمن سینمای جوانان در این زمینه سردمدار بود. امروز اما خود «فیلم کوتاه» تبدیل به یک اثر مستقل شده است. یعنی محصولی است که سبد مصرفی و مخاطب مشخص هم دارد. امروز پلتفرم‌های خانگی حاضرند برای فیلم کوتاه، باکس اختصاصی تعریف کنند، چرا که مخاطب دارد.

وقتی فیلم کوتاه به این مرحله رسیده است، عوامل حرفه‌ای هم به‌عنوان یک شغل به این حوزه نگاه می‌کنند. هم زحمت جدی‌تری می‌کشند و هم انتظار بازخورد مالی جدی‌تری دارند. خود ما با برخی از آثارمان در پلتفرم‌ها درآمد داشته‌ایم. پس بپذیریم که تولید فیلم کوتاه، کاملاً حرفه‌ای شده است. مضاف‌ بر این نکته، اساساً فیلم دفاع‌مقدسی ساختن، هزینه‌بر است. بخش زیادی از هزینه‌ها در این ژانر، میان فیلم بلند، فیلم کوتاه یا یک تیزر، تفاوتی ندارد! از اسلحه و تانک تا تجهیزات دیگر، هزینه‌های مشترک و ثابت دارد و خیلی مدیوم تولید، تفاوتی در هزینه‌های آن ندارد.

ما در همین کار کوتاه، حادثه سنگین داشتیم که یکی از بدلکاران حرفه‌ای در معرض یک انفجار سنگین قرار گرفت و مجبور شدیم با هلی‌کوپتر او را به بیمارستان برسانیم. این بدلکار پنج روز در کما بود. همه این اتفاقات در یک فیلم دفاع‌مقدسی می‌شود، هزینه و دیگر هم مهم نیست که سه روز قرار است سر صحنه باشید، یا ۳۰۰ روز! همه مخاطرات و هزینه‌ها، سرجای خود است. با تمام این توضیحات و با توجه به اطلاعی که از پروژه‌های دیگر دارم، تأکید می‌کنم که هزینه تولید «نوشابه مشکی» خیلی معقول بوده است.

* آقای پایدار بعد از «سرباز» و «نوشابه مشکی» می‌خواهید همین مسیر را در فیلمسازی ادامه دهید؟

پایدار: قطعاً که این موضوعات، مسئله‌ام است اما اینکه الزاماً بخواهم این مسئله را در فضای پشت خاکریز دنبال کنم، قطعی نیست. همین مسائل را شاید بتوانم در قالب قصه‌ای امروزی روایت کنم. هر چند که باعث افتخارم است که به‌عنوان فیلمساز دفاع‌مقدسی شناخته شوم اما اینگونه نیست که تنها در همین ژانر فیلم بسازم.

کد خبر 5895817 زهرا منصوری

منبع: مهر

کلیدواژه: باشگاه فیلم سوره هفته دفاع مقدس تئاتر ایران هنرمندان تئاتر دفاع مقدس فیلم کوتاه جشنواره نمایش های آیینی و سنتی تماشاخانه ایرانشهر حضور هنر ایران در جهان سازمان سینمایی سوره بنیاد سینمایی فارابی اعتصاب نمایش رادیویی جشنواره فیلم کوتاه فیلم دفاع مقدسی نوشابه مشکی محمد پایدار مهدی باکری تولید فیلم کار کوتاه قرار گرفت اگر فیلم حاج قاسم هزینه ها حرفه ای یک فیلم شوخی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۶۴۵۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تندی غذا را چگونه بگیریم ؟ | رفع تندی غذا با چند راه ساده ؛ از رفع تندی غذا با نوشابه تا سیب زمینی و لبنیات

به گزارش همشهری آنلاین، تندی مزه نیست و یک احساس درد است؛ تند بودن فلفل‌ به دلیل وجود کپسایسین (Capsaicin) است که با گیرنده‌های حسی حرارت درون دهان و پوست ارتباط برقرار می‌کند. از آنجا که مزه‌ای به نام تندی وجود ندارد، وقتی کپسایسین با مخاط دهان آغشته می‌شود مغز به طور اشتباه در آن قسمت احساس داغی می‌کند که این داغی بسته به نوع فلفل، و درصد کپسایسین موجود در آن فرق می‌کند. بر همین اساس در این مطلب روش‌های « رفع تندی غذا » و اینکه «چگونه تندی غذا را برطرف کنیم» را بررسی می‌کنیم.

از بین بردن تندی غذا با ۵ ترفند ساده

تندی غذا را چگونه بگیریم؟

برای کم کردن سوزش ناشی از کپسایسین دو راه وجود دارد، یا باید آن را جذب کرد یا باید رقیقش کرد. در مورد غذاها روش‌های زیادی برای کم کردن غلظت وجود دارد.

اگر هنگام پختن غذا، به طور ناخواسته فلفل و تندی غذا زیاد شد، چگونه تندی غذا را کم کنیم؟ آیا روش کم کردن تندی غذا را می‌دانید؟ هر ماده غذایی که مانند اسفنج عمل کند، می‌تواند کپسایسین را جذب کرده و تاثیر آن را کم کند. غذاهای سرشار از روغن و چربی می‌توانند کپسایسین را حل کنند، طوری که دیگر نتواند به گیرنده های عصبی متصل شود. چند روش اصولی و مطمئن برای کاستن تندی غذا وجود دارد:

۱. اضافه کردن لبنیاتی مانند شیر، خامه ترش یا ماست

اضافه کردن لبنیات به غذا می‌تواند تندی غذا را بگیرد. اگر سس شما تند شد می‌توانید مقداری شیر به آن اضافه کنید تا تندی آن کم شود و خامه ترش یا ماست را همراه غذا استفاده کنید یا با غذا مخلوط کنید.

کپسایسین به راحتی در لبنیات حل می‌شود؛ در واقع چربی موجود در لبنیات، کپسایسین را به مولکول کپسیوم تبدیل کرده و باعث دور شدن از گیرنده‌های درد روی زبان می‌شود. از آنجا که چربی موجود در لبنیات، کاهنده تندی غذاست بنابراین باید از لبنیات پرچرب برای این منظور استفاده کرد. غذاهای مکزیکی و هندی و تایلندی اغلب خیلی تند هستند و شما می‌توانید در هنگام سرو این غذا ها از خامه ترش و ماست رایتا استفاده کنید.

۲. استفاده از جایگزین‌های لبنیات

اضافه کردن جایگزین های لبنیات به غذا می‌تواند تندی غذا را بگیرد. افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند و نمی توانند از لبنیات استفاده کنند، می‌توانند از شیر نارگیل، شیر سویا، شیر بادام، شیر سویا و شیر برنج استفاده کنند. همه این مواد دارای چربی‌های گیاهی موثر در کاهش تندی غذا هستند.

۳. کره بادام زمینی می‌تواند تندی غذا را بگیرد

اضافه کردن کره بادام زمینی به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. چربی موجود در کره بادام زمینی اجازه نمی‌دهد کپسایسین به گیرنده‌های عصبی روی زبان متصل شود؛ از این رو باعث کاهش تندی غذا می‌شود.

۴. افزودن مواد اسیدی مانند آبلیمو و سرکه به غذا

اضافه کردن مواد اسیدی به غذا می‌تواند تندی غذا را بگیرد. کپسایسین دارای خاصیت بازی است و اسید می‌تواند آن را خنثی کند، بنابرین اضافه کردن مقداری آبلیمو یا سرکه به غذای در حال پخت می‌تواند تندی غذا را به طرز قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد. اما مواظب باشید مشکل جدید ایجاد نکنید! به اندازه غذا را ترش کنید! (اگر غذای شما ترش شد نگران نباشید! زیرا برای گرفتن ترشی غذا نیز راه چاره وجود دارد)

برای رفع تندی غذا با آبلیمو یا سرکه، پس از افزودن این مواد به غذا اجازه دهید تا غذای شما چند قل بزند تا آبلیمو به طور یکنواخت در همه مواد نفوذ کند و اثر تندی را از بین ببرد. راه دیگر آن است که غذا را به کلی از روی شعله بردارید مقداری لیمو تازه در آن بفشارید و اجازه دهید مدتی بگذرد.

۵. استفاده از گوجه فرنگی

اضافه کردن گوجه فرنگی یا آب آن به غذا باعث کاهش تندی غذا می‌شود. از آنجا که گوجه فرنگی دارای خاصیت اسیدی است، می‌تواند از تندی غذا بکاهد.

۶. رفع تندی غذا با سیب زمینی

افزودن سیب زمینی یا مواد نشاسته ای به غذا نیز می‌تواند تندی غذا را بگیرد. برنج ساده، نان، سیب زمینی و چیپس بهترین مواد نشاسته‌ای هستند که می‌توانند تندی را به خود جذب و فلفل را در همه جای غذا پخش کنند و به این شکل باعث کاهش احساس تندی غذا شوند. چنین مواد غذایی که دارای نشاسته هستند مانند اسفنج عمل می‌کنند و کپسایسین اضافی را به خود جذب می‌کنند. این مواد از سوختن دهان شما هنگام مصرف غذای تند جلوگیری نمی‌کنند اما از حس داغ شدگی به مرور زمان جلوگیری می‌کنند.

شاید تا به حال به این موضوع توجه نکرده بودید که چرا غذاهای هندی همراه نان، غذاهای مکزیکی همراه تورتیلا و غذاهای تایلندی همراه با برنج سرو می‌شوند! در واقع علت این موضوع کاهش حس تندی هنگام میل این غذاهای تند است.

۷. افزودن آب قند

اضافه کردن آب و قند به غذا، می تواند در کاهش تندی غذا موثر باشد. آب و قند باعث رقیق شدن کپسایسین و کاهش تاثیر آن می‌شوند. شیره، شکر و عسل نیز در کاهش تندی غذا بسیار موثر هستند؛ در طبخ اکثر غذاهای آسیایی این روش بسیار پرکاربرد است. همچنین اگر شیرین بودن غذا را دوست ندارید، کم کم به آن شیرین کننده اضافه کنید تا طعم لذیذ غذا از بین نرود.

اگر ادویه غذا زیاد شد چی کار کنیم؟

۸. سایر روش‌ها

اضافه کردن مواد اولیه؛ بله! وقتی میزان مواد اولیه را زیاد کنید یعنی حجم فلفل غذا را کم کرده‌اید و این ساده‌ترین روش برای کاهش تندی غذا است.

کنار غذا گزینه های دیگری بچینید! غذای تند شده تان را می‌توانید با انواع سالادهایی که دارای طبع سرد هستند سرو کنید؛ به عنوان مثال: سرو ماست خیار، ماست و سیر، ماست موسیر و انواع سالاد فصل از بهترین راه‌ها جهت از بین بردن تندی غذا است. همچنین استفاده از مواد نشاسته‌ای مثل پوره سیب زمینی و برنج نیز بسیار کمک کننده است.

خارج کردن هر چه سریعتر فلفل ها! مسلما علت اصلی تندی غذا وجود تکه‌های فلفل داخل آن می‌باشد و به هر چه بیشتر به همراه غذا پخته شود طعم تندتری به غذا می‌دهد. بنابراین بهتر است قبل از پخت کامل غذا تکه‌های فلفل را غذا خارج کنید.

ترفندهای رفع تندی برخی غذاها ۱. رفع تندی آش رشته

اضافه کردن کمی آبلیمو یا سرکه و کشک می‌تواند کمک کننده باشد.

۲. رفع تندی سوپ

برای رفع تندی سوپ مخصوصا سوپ‌هایی که بر پایه خامه و شیر هستند، می‌توانید از کمی شیر یا خامه استفاده کنید.

۳. رفع تندی قلیه ماهی، قورمه سبزی و خورش کرفس

اگر بیش از اندازه به غذایتان فلفل زده‌اید و خیلی تند شده است، چند دقیقه قبل از آنکه غذا را از روی حرارت بردارید آب یک عدد لیموترش تازه را در آن بریزید و خوب هم بزنید. تندی غذا از بین خواهد رفت.

۴. رفع تندی غذا با نوشابه

به غذاهایی مانند خورش مرغ و قیمه می‌توانید یک قاشق نوشابه اضافه کنید، اما تاثیر نوشابه برای کم کردن شوری غذا خیلی بیشتر از کاهش تندی است.

۵. رفع تندی آبگوشت

برای رفع تندی آبگوشت می‌توانید به ۴ روش عمل کنید:

اگر تندی آبگوشت غیرقابل تحمل نیست، می‌توانید در کنار آن از لبنیاتی مثل ماست و دوغ و مواد نشاسته‌ای مثل برنج و نان استفاده کنید. رقیق کردن آبگوشت نیز یکی از روش‌های ساده و آسان برای کاهش تندی آن است. برای رقیق کردن آبگوشت می‌توانید مقداری آبجوش به آن اضافه کنید و یا در قابلمه‌ای جداگانه مقدار کمی آبگوشت بدون فلفل و مواد تند بار بگذارید و در آخر طبخ، آن را به آبگوشت قبلی اضافه کنید.
اضافه کردن حبوبات و گوشت آبگوشت نیز می‌تواند تا حدودی تندی آن را کاهش بدهد.

افزودن مقداری آبلیمو یا سرکه به آبگوشت در حال پخت نیز می‌تواند تندی آن را بگیرد. اگر در حین پختن آبگوشت متوجه شدید که آبگوشت شما بیش از حد تند شده است، می‌توانید یک عدد لیمو ترش تازه در آبگوشتی که بر روی حرارت است، بیندازید و خوب هم بزنید تا تندی آن از بین برود.

سیب زمینی، مواد نشاسته‌ای و آب گوجه فرنگی یا خود آن نیز به کاهش تندی غذا کمک می‌کند. اگر سیب زمینی بیشتری در دسترس دارید، می‌توانید علاوه بر سیب زمینی خود آبگوشت، چند تکه‌ی دیگر سیب زمینی پوست گرفته و داخل آبگوشت بیندازید. پس از چند دقیقه، آن‌ها را خارج کنید. سیب زمینی همانند اسفنج عمل می‌کند و تندی غذا را به خود جذب می‌کند.

خواص فلفل

انواع فلفل مانند فلفل دلمه ای، فلفل سیاه، فلفل سبز و قرمز دارای خواص زیادی هستند و استفاده از آنها می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها موثر باشد:

فلفل دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است و از سلول‌ ها در مقابل رادیکال آزاد محافظت می ‌کند.
خاصیت ضد باکتریایی دارد و با تحریک ترشح آنزیم های گوارشی در معده، سیستم هاضمه را تقویت می کند.
تندی فلفل، سیستم قلبی عروقی را تحریک می کند و تسکین دهنده درد مفاصل و آرتروز است.
این ماده غذایی سرشار از ویتامین ث و کاروتن‌ است.

مضرات فلفل

فلفل در کنار تمام خواصی که دارد، دارای مضراتی نیز برای بدن است:

تماس فلفل با پوست باعث درد، قرمزی و تورم می شود.
خوردن فلفل و غذاهای تند، می‌تواند به بافت‌های دهان و معده آسیب برساند و باعث تشدید زخم معده و در برخی افراد ریفلاکس اسید معده ‌شود.
تماس فلفل یا بخار ناشی از غذای تند می‌تواند منجر به سوزش، قرمزی و ورم چشم شود.
مصرف مداوم غذاهای تند می‌تواند به غدد چشایی آسیب برساند و باعث شود فرد طعم غذاها را تشخیص ندهد. بنابراین فرد دیگر متوجه شدت تندی غذا نمی‌شود و تندی غذا آزارش نمی‌دهد.

سخن آخر

شستن محلی (مانند دست ها) که فلفل تند به آن مالیده شده با آب، باعث می شود که محدوده تماس با فلفل بیشتر شود. برای از بین بردن تندی فلفل باید به محل مورد نظر، روغن گیاهی یا کره، مالید و یا با مایع ظرفشویی، یا محلول سفیدکننده رقیق شستشو داد.

منبع: ستاره

کد خبر 849319 برچسب‌ها مهارت‌ها فوت‌ و فن آشپزی توصیه‌ها و آداب خبر مهم تغذیه